|  Zo breek je door in Amerika
Het lijkt niet voor de hand liggend, als Nederlander een boek in Amerika publiceren. Toch is dat wat Corinne Duyvis en Marieke Nijkamp deden, en met groot succes. Wat voor tips hebben ze? Je leest het in het komende nummer van Schrijven Magazine. Wij lichten alvast een tipje van de sluier. Dit nummer verschijnt omstreeks 1 december. Dit nummer niet missen maar nog geen abonnee? Je hebt nog 3 dagen! Neem vóór maandag 20 november 16:00 u. een abonnement. Profiteer van de introductieaanbieding. 6x Schrijven Magazine voor €38,50 €26,50 + cadeaus! Óok leuk als cadeau! 
Alice XL Alice XL is de online editie van het literaire tijdschrift Alice uit Schrijven Magazine. Elke maand ontvangen we heel veel verhalen en gedichten terwijl we in de papieren Alice maar beperkt plaats hebben. Vandaar deze voorlopig zeswekelijkse online editie: Alice XL. Ook een verhaal of gedicht publiceren in Alice of Alice XL? Vul hier het formulier in.
Sneeuw De koningin slaapt onder mijn dekens. Ze ligt stil. Ik zou best in het bed boven haar willen klimmen, maar er missen twee treden van de ladder en als ik val, wordt ze wakker. Haar spiegel is op het zwarte kleed gevallen. Half onder de tafel glinstert hij daar, tussen een T-shirt vol vlekken, haren van poes Mies en bordjes met etensresten. 
Op het veld van eer Op het veld van eer
zie je mannen in kurassen
kevlar, stof en leer
lans, kanon, geweer
rode, groene, grauwe jassen
Tobbend de vakantie door Ik ben in Spanje met Chiara. We zitten in een hotel op één minuut lopen van het strand en twee minuten van het uitgaanscentrum van Platja D’aro. De lucht is blauw, de cocktails zijn goedkoop, het leven lacht ons toe, zou je denken. Maar niets is minder waar. Het is afzien. We tobben een eind weg. Het is overleven, zou ik bijna durven zeggen. Fuck it, ik zeg het gewoon. Het is overleven.
Tijd Ik keek met blinkende ogen naar de bejaarde dame voor me, mevrouw Red. Destijds was zij nog een immens knappe vrouw: welgevormd, charmant en werkelijk oogverblindend met haar stralende lach. Ik weet het nog goed; als zij door de kamer wandelde keek iedereen vol bewondering naar haar. Nu zag ze er simpelweg oud uit. Ze probeerde haar slappe, verrimpelde huid te verdoezelen met een dikke laag prijzige make-up, haar lippen bloedrood.
Een jaar uit het leven van Depressie De wekker gaat. Ik wil niet opstaan, het ligt lekker zo, ben piekergedachten aan het sturen en angst. Even denk ik dat het me vandaag lukt, dat ze blijft liggen, maar na lang wachten staat ze toch op. Ik roer mijn vingers en zorg dat er allerlei angstige gedachten komen waar ze vast geen weerwoord op heeft.
De Brug Voordat hij me redde had ik het me allemaal voorgesteld. Een eeuwigheid aan niets, de opluchting van een eindeloos wit en nog meer van die clichés. Het zijn maar woorden. Ze vullen de stilte en geven gedachtes een betekenis maar het is ook niet meer dan dat, opvulling. Taal is uitgevonden door mensen en geen mens heeft ooit de dood meegemaakt om er daarna woorden aan te geven.
| 
