Alsjeblieft, je label
Een van mijn favoriete bezigheden op slechte dagen is het googelen naar onschuldige doch vervelende mentale struikelblokken. Waarom ben ik vermoeid/gestrest/slecht geconcentreerd? Na een zoektocht inclusief zelftests voelt het geruststellend om te lezen dat het aan bijvoorbeeld ADD/hoogsensitiviteit/autisme te wijten is. Of dit nou een gezonde hobby is, laat ik even in het midden. Het maakt mijn mentale struikelblok (dat meestal na een dag gewoon weer verdwenen is ) net wat zachter.
Dat ik niet de enige ben die dit doet, bleek toen ik pas een artikel schreef over hoe steeds meer jongeren een diagnose zoeken via TikTok. Met zowel positieve als minder fijne gevolgen. Maar het zegt wel dat mensen behoefte hebben aan een soort houvast.
Dat geldt ook voor vrouwen die pas op latere leeftijd een autisme-label krijgen, omdat autisme bij vrouwen nou eenmaal lastiger vast te stellen is dan bij mannen. Hoe ‘nodig’ is het eigenlijk om alsnog achter zo’n diagnose aan te gaan? En wat kun je het beste doen als je ermee worstelt? Deskundigen delen hun tips onderaan deze brief. Spoiler: googelen, zelftesten en tiktokken staan er niet tussen.
Ruby, online editor Flow
.jpg)
%20(1).png)
