Iedere twaalf jaar beoordeelt Delfland of de regionale waterkeringen hoog en sterk genoeg zijn. Uit de meest recente beoordeling blijkt dat 335 kilometer voldoet aan de veiligheidsnormen die door de provincie Zuid-Holland zijn vastgesteld. Een groot deel van de regionale keringen die niet voldoen, betreft polderkaden. Aan deze kaden werden in het verleden andere, minder strenge eisen gesteld. De regionale waterkeringen die niet aan de norm voldoen, gaat Delfland verbeteren. 

Bescherming tegen wateroverlast 

Delfland beheert 432 kilometer aan regionale waterkeringen in zijn werkgebied. Die bieden bescherming tegen wateroverlast door binnenwater, zoals lokale vaarten en kanalen, en dus niet tegen de zee of de Nieuwe Waterweg.  

Naast de regionale waterkeringen die bestaan uit grond, worden ook waterkerende kunstwerken beoordeeld. Dit zijn constructies die water keren, zoals sluizen en gemalen. Daarnaast worden ook niet-waterkerende objecten getoetst; voorbeelden hiervan zijn bomen, leidingen en gebouwen. Van de waterkerende kunstwerken voldoet 93% aan de norm.

Delfland deed afgelopen zomer een proef in de NEZ Oude Spui en Lierwatering om waterplaten te beschermen door rivierkreeften af te vangen. Uit deze pilot blijkt dat het moeilijk is om afgezette gebieden volledig kreeftvrij te houden, waardoor geen verschil in groei van waterplaten in andere gebieden zichtbaar is.  

De pilot heeft laten zien dat we de kreeftdichtheid het beste kunnen verlagen in afgesloten wateren die volledig bevist kunnen worden. Daarnaast moeten de andere omstandigheden voor het groeien van onderwaterplanten goed zijn om het gewenste effect te bereiken. 

Eerdere proeven in afgesloten polderwaterenbij andere waterschappen tonen aan dat verlaging van kreeftendichtheden in volledig afsluitbare wateren betere resultaten geeft. Dit bevestigt dat succes afhangt van zowel kreeftenbeheersing als van geschikte omstandigheden voor ontwikkeling van waterplanten. 

Rivierkreeften bedreiging voor onze eigendommen 

Amerikaanse rivierkreeften zijn een bedreiging voor onze taken en eigendommen, vooral door schade aan waterkeringen en negatieve effecten op de waterkwaliteit. De verantwoordelijkheid om deze exotenpopulaties te beheersen ligt deels bij het ministerie van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur (LVVN), vooral voor vier soorten Amerikaanse rivierkreeften en de Chinese wolhandkrab. Waterbeheerders, zoals waterschappen, moeten ingrijpen wanneer deze soorten de waterveiligheid en ecologische kwaliteit in gevaar brengen.