Lieve lezer,
Tegen beter weten in ben ik vandaag bijna tweeëndertig jaar oud en zit ik me met rotivlekken op mijn overhemd teder te voelen. Ik bedenk me dat ik het niemand ben verschuldigd om een goed mens te zijn. Dát is mijn nieuwjaarsgedachte - niemand neemt mij die af - en ik trek die als ware het een uitgekauwd stuk kauwgom het nieuwe jaar in. Ik kijk naar een schilderij waarop een droomogige jonge vrouw een verkrampte oude man borstvoeding geeft en voel me zowel een rimpelige mond als een melkwitte borst. Vandaag ben ik even alles: een buik vol Beef Wellington, een rouwende moeder, een natte romeinse kaars, Caritas romana, een liter ‘funky’ natuurwijn, de afkeurende blikken van de schoonfamilie, een gesprek over hypotheken, een in brand gestoken Van Moof. Ik zuig alles op als een spons en wanneer je zachtjes in mij knijpt komt er een gedicht uit mijn poriën: Gedichtje dat ik schreef nadat ik op oudjaarsdag een consent checklist invulde op Google Sheets ik, een zeug rol mijn marsepeinen lijf genadeloos over het jouwe als ware je een biggetje dat mijn moederschap niet verdient woest kettingvapend wens ik je toe dat je door je enkel gaat de druk op je ogen toeneemt dat je uit je broek scheurt in een onbekende stad dat de maan je uitlacht dat een kind een aangestoken rotje in je capuchon gooit dat je twee dagen lang vergeet je medicijnen in te nemen ik zal tussen je muren komen wonen je ‘s nachts dwingen te luisteren naar mijn gefluister over hoe mijn werkdag was mijn bewustzijn jouw vernedering
De beste wensen,
Rijk
Redacteur | 
