De uitdaging met bezuinigen is zowel van kwantitatieve als kwalitatieve aard: het is eenvoudig te snijden in investeringen en operationele kosten van de overheid. Sociale lasten zoals zorg, pensioenen en onderwijs zijn niet zomaar te verminderen, net als uitkeringen. Hoe hoger deze uitgaven, des te complexer het wordt om hierin te snijden. Hierdoor ontstaat een negatieve spiraal. Bezuinigingen op investeringen en overheidsoperaties hinderen groei en staatscapaciteit. Met afnemende inkomsten en toenemende sociale lasten in een vergrijzende maatschappij, vormen hervormingen in de publieke sector een grotere uitdaging. Elke bezuinigingspoging vergroot de complexiteit. Dit is iets waar Europese regeringen achter zullen komen 👇 nu ze tien jaar na de eerste bezuinigingsronde weer met bezuinigingen te maken krijgen. Het scenario ontvouwt zich nu in Nederland, een land dat voorheen sterk voor bezuinigingen pleitte in Europa. Meer hier, hier en hier |