Lieve lezer,
De laatste 4 dagen van campagnemaand zijn aangebroken. Tussen het versturen van honderden mailtjes door, vierkante oogjes, het inkorten van de slaap, het overtuigen van vrienden, familie, en BN’ers van het belang van Hard//hoofd, zit je lieve, donateur-wervende Hard//hoofd-redacteur wel eens op de fiets. Een klassiek moment voor een ingeving.
Vlak voor het einde van de fietstocht naar mijn werk wist ik waarom Hard//hoofd belangrijk is voor mij. Hard//hoofd is niet alleen in z’n leesvoer voor de lezer een oase; Hard//hoofd is als collectief een oase in mijn leven. Bij Hard//hoofd wordt onervarenheid bejubeld, een fout wordt opgevangen door de club, een uit de bocht gevlogen opmerking met zachtheid rechtgezet. Bij Hard//hoofd mag ik falen.
En dat is in deze wereld, waar iedereen je op de vingers kijkt, waar één verkeerde beweging je fataal kan worden, niet alleen een grote opluchting, maar een groot geschenk. Zegt niet elke guru/levenscoach/TED-talker dat mislukken essentieel is op de weg naar succes? Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar te midden van sociale media, een gemiddelde van 300 sollicitanten voor elke leuke baan, ondernemersschap, en overheersend individualisme heb ik best moeite met die weerbaarheid uit mezelf halen.
Wat ik me vooral realiseerde op fiets: ik ben bij Hard//hoofd misschien wel net zo vaak gefaald als geslaagd, en toch heb ik sinds ik onderdeel ben van Hard//hoofd meer vertrouwen gekregen in mijzelf. Dit collectief is mijn vangnet, dit collectief trekt me overeind als ik val, dit collectief zegt: we zien potentie in jouw experiment. Dit collectief maakt weerbaar.
En dan kom ik toch weer uit bij waarom Hard//hoofd belangrijk is voor iedereen. Het is niet toevallig dat schrijvers als Hiske Versprille, Jan Postma, Rutger Lemm, Laura van der Haar en Meredith Greer bij Hard//hoofd zijn begonnen. Door te mogen experimenteren, waarbij falen onvermijdelijk is, kunnen jonge schrijvers een stem ontwikkelen, hun stijl verfijnen, goed worden, en in zichzelf geloven.
We hebben al 223 donateurs, en nog 77 te gaan in 4 dagen. Het gaat de goede richting uit en dat is ontroerend.
|
|
