Lieve lezer, Ben je al buiten geweest vandaag? Toen ik vanmorgen mijn huis uitstapte moest ik mijn best doen om niet uit te glijden over een plasje suikerspinroze kots dat heel precies onderaan mijn voordeurtrap was gedropt. Op de Amsterdamse Wallen, waar ik woon, begint het alweer lekker vol te lopen. Met groepjes Spanjaarden die achter een oranje paraplu aanhobbelen en Amerikanen die zich verwonderen over het feit dat 'hier echte mensen wonen'. En natuurlijk met Engelse bachelors en bachelorettes in hamster-onesies, die van een bezoek genieten nu het nog kan. Dat de lente nogal wispelturig is lijkt onze gasten niet te deren. Ze houden zich keurig aan de planning: vanaf eind april is het file voor mijn deur. Het heeft wel iets geruststellends, die voorspelbaarheid en regelmaat. Net als een nieuwsbrief die elke twee weken weer trouw in je inbox verschijnt. Ook als je je afvraagt of die regering er ooit nog zal komen, je niet meer weet wat we nu wel en niet mogen herdenken, of je gewoon niet meer weet wat je aan moet doen met dit rare weer: wanhoop niet. Van één ding kun je op aan. We hebben weer veel moois voor je in petto. Liefs, Sarah van Binsbergen |
|