Karine schrijft een brief aan haar zoon |
| |
|
Hallo,
Nog nooit is Vlaanderen zo divers geweest, maar racisme blijft een oud zeer. Onze nieuwe reeks Het leven in kleur wordt met groot enthousiasme onthaald. Zo schrijft De Standaard: “Claassen neemt de kijker, wit of niet, bij de hand en trekt die mee in de verhalen van de mensen die ze spreekt. Dat is nog steeds nodig, en waardevol.” Kijk dit maatschappelijk probleem met Canvas recht in de ogen en lees er alles over in deze nieuwsbrief. |
| |  | Zwijgen is geen optie Racisme in Vlaanderen? Valt wel mee, of niet? Karine Claassen praat met tientallen mensen van kleur over het racisme dat zij meemaken. Als kind werd haar nochtans altijd op het hart gedrukt: “Racisme? Zwijg daarover, dan waait het wel over.” Nu Karine een zoontje heeft, is alles anders. Hoog tijd om erover te praten. |
| |  | Brief aan mijn zoon, Otis Mumba “Ergens ben ik jaloers op jouw onschuld. Op het feit dat je je nu nog voor niks verontschuldigt. En zeker niet voor wie je bent. Doe dat nooit, lieve Otis Mumba.” |
 | Een gevoelige snaar Intergalactic Lovers-zangeres Lara Chedraoui verzorgt met haar nieuwe single Life in color de nieuwe soundtrack van Het leven in kleur. Ze legt uit waarom dit project haar nauw aan het hart ligt. |
|
|
|
| |  | “Minder woorden, meer actie” In Het leven in kleur vertelt Clément Iradukunda dat hij moe is om te vechten tegen discriminatie, moe om niet gezien te worden, moe om niet gehoord te worden.
“Mijn getuigenis heeft bij veel mensen iets losgemaakt. Ik wilde vooral meewerken aan deze reeks om mensen met racistische motieven uit mijn omgeving tot inkeer te laten komen. Dat ze zich de vraag zouden stellen of dat wel allemaal correct was wat ze toen tegen mij en tegen anderen hadden gezegd.”
“Mijn hoop is dat ze luisteren en openstaan voor een conversatie zodat ze kansen kunnen geven aan de hand van onze capaciteiten in plaats van onze huidskleur. Ik hoop op meer actie en minder woorden.” |
|
|
Waarom je Het leven in kleur
absoluut moet zien |
|
|
|
