Over trots en snode plannen. Beste investeerder,
Heb jij ook het gevoel dat je deze zomer overstroomd raakt door slecht nieuws? Deze zomer werken we met ruim 100 collega’s over de hele wereld aan een vers strategisch plan voor het einde van de honger. Samen bedenken we hoe we de komende 5 jaar minstens 10x zo veel impact kunnen maken als nu. (En dat is nodig, want het aantal mensen met honger stijgt – zo lees je in deze nieuwsflits.) Dank aan iedereen die voorafgaand aan de zomer onze enquête heeft ingevuld, en daarmee een zeer waardevolle bijdrage heeft geleverd aan dit denkproces.
Het plan is nog niet af – maar één van de dingen die uit de enquête naar voren kwam, is dat we eigenlijk niet trots genoeg zijn op wat we nú al doen. En toen bedacht ik: Bijna 500.000 getrainde, actieve vrijwilligers: dat is méér dan alle inwoners van de gemeente Utrecht. Samen hebben die blijvende impact op het bestaan van 15,8 miljoen mensen: dat is evenveel als álle inwoners van Nederland in het jaar 2000. En als je de 14.500 dorpen waar we dit jaar werken achter elkaar op een lange lijn zou leggen – zeg, krap gemeten, een kilometer per dorp – dan is dat het equivalent van een vlucht van Londen naar Perth, in West-Australië. Dat kan sinds vorig jaar pas rechtstreeks; het is zelfs meer dan 16 uur voluit vliegen. Dat is echt wel wat meer dan een druppel op een gloeiende plaat. En dat is mede dankzij jou. Wat we nú samen met elkaar bereiken is al groots – en dat wordt alleen nog maar meer. Want we zijn er nog niet. Maar samen houden we vol.
Groet, Annelies en Evelijne
Dames van de directie | 