In Blackbird, Blackbird, Blackberry koestert Etero haar vrijheid evenveel als haar winkel en de bramen die ze plukt. In haar Georgische dorp is ze echter het middelpunt van geroddel omdat ze geen man heeft. Toch is ze trots op haar onconventionele leven. Tot ze, na een bijna-doodervaring, als een blok voor leverancier Murman valt.
VPRO Cinema gaf ★★★★ en omschrijft de film als een "mooie lome mijmerfilm". NRC (★★★★) prijst de film omdat deze "je steeds weer op een ander been zet", terwijl Trouw (★★★★) de nadruk legt op de "kleine gebaren en grote emoties". De Volkskrant (★★★) noemt het werk "fraai en innemend".

Kaarten voor de ochtendfilm koop je hier
Kaarten voor de avondfilm koop je hier

Een kamerzoekende worstelt niet alleen met huisjesmelkers, maar ook met grillige medebewoners, die hun rechten laten gelden zonder reden. Myrte Siebinga, 24 en net afgestudeerd, moet hospiteren voor een bedompte kamer. Hoewel ze het handboek mist, charmeert ze de huisgenoten. In Myrte Siebinga zoekt een kamer komen hilarische twistgesprekken en klassiek vormingstoneel samen, gespeeld door drie acteurs die wereldthema's aanpakken.
Myrte Siebinga zoekt een kamer draait het uiteindelijk om één ding: de schrijnende kloof tussen woningnood en misbruik door anderen. 

Dieheleding is een jong collectief dat is verbonden met het Utrechtse theatergezelschap Dox. De frisse manier waarop ze hiphop het theater inschuiven, is veelbelovend. In We are (not) Tupac Shakur probeert Dieheleding het mysterie van Tupac in een persoon te vatten.
Tupac Shakur vond zichzelf steeds opnieuw uit. Maar wie was hij echt? Activist, muzieklegende, veroordeeld sex offender, acteur, dichter, marketingmachine of held? Of hangt wie hij was af van wie er naar hem kijkt?
Lastige vragen! Want als Nederlands hiphopcollectief vraagt Dieheleding zich hardop af: kunnen we ons het Afro-Amerikaanse muziekgenre en het levensverhaal van hun held eigenlijk wel toe-eigenen? En wie mag Tupac überhaupt spelen? Of zijn moeder, Black Panther Afeni? En wie bepaalt dat?
Kaarten koop je hier 

Twintig jaar geleden wilden Ethan Coen en zijn partner Tricia Cooke een 'queer B-movies'-trilogie schrijven. Drive-Away Dolls is het eerste deel van deze trilogie, een roadmovie over twee lesbiennes.
Jamie en Marie zijn elkaars beste vrienden. Jamie, een onbevangen vrije geest, likt haar wonden na een zoveelste relatiebreuk, terwijl Marie het uptight type is dat ook zelf vindt dat ze wat losser moet worden.
Ze besluiten een frisse start te maken en springen in de auto, op weg naar Tallahassee, Florida. Maar de trip ontspoort al snel: een stel stuntelige criminelen achtervolgt hen en ontmoetingen met merkwaardige randfiguren maken dat de eindbestemming volledig uit zicht raakt...
Drive-Away Dolls is een heerlijk komische thriller in het idioom van een B-film, met sterke acteurs als Margaret Qualley en Geraldine Vishnawatan in de hoofdrollen, bijgestaan door mannen als Matt Damon, Pedro Pascal en Beanie Feldstein. Het scenario, geschreven door Coen en Cooke, belooft veel actie, snelle dialogen en een flinke dosis zelfspot, met ruimte voor de queer identiteit.
Kaarten voor de ochtendfilm koop je hier
Kaarten voor de avondfilm koop je hier

Kaarten voor de ochtendfilm koop je hier
Kaarten voor de avondfilm koop je hier