Lieve lezer,
Ik had een week vrij. Om het begin van de vakantie te markeren besloot ik naar een sauna te gaan. Hier in de buurt is er een waar je online een tijdsslot kunt boeken, waarna je een code krijgt toegestuurd om de deur te openen. Het leek me een goede manier om wat uit te zweten en met die houding kwam ik aan bij het houten hok. Een frequente saunabezoeker ben ik niet, maar ik had me voorgenomen om de temperatuur het werk te laten doen en me te concentreren op mijn ademhaling.
Ontdaan van alle kleren behalve een zwembroek, stapte ik de ruimte binnen waar me een warm welkom wachtte. Die middag bleek de sauna een populaire bestemming: ik trof twee Amerikanen en een Nederlander aan. Ze kenden elkaar, dat bleek toen ze me als groep joviaal welkom heten (in het Engels, zoals dat in die taal zo goed kan).
Het gesprek waar ik in belandde was naar omstandigheden perfect: het voerde niet te diep en was vrolijk, de deelnemers konden duidelijk al hun gevoelens van vriendschappelijkheid kwijt, en de verhalen over feestjes en over zwemmen in de gracht waren zo toegankelijk dat meepraten zelfs mogelijk werd.
Het idee dat ik daar puffend aan introspectie zou kunnen doen, had ik inmiddels laten varen. Dit was dus het leven in de grote stad: je denkt te gaan welnessen en je komt in een sociale situatie terecht.
Na een minuut of tien was het tijd om water over de gloeiende stenen te gieten om zo de temperatuur verder op te schroeven. Dat ging veel te scheutig. Een wolk van vochtige hitte overweldigde ons. Niet van zijn stuk gebracht vertelde een Amerikaan over zijn ervaring bij de vrijwillige brandweer, en dat hij leerde hoe belangrijk het was om de temperatuur van een ruimte naar beneden te krijgen. ‘Die hitte kan spontane ontbranding veroorzaken, you know.’
De inhoud van zijn verhaal en de sensatie van zinderende hitte vielen perfect samen. Het was een sublieme ervaring, waarin al mijn plannetjes, verwachtingen en – als ik niet snel in de naastgelegen gracht zou plonzen – ook ikzelf verdampte.
En jij, lezer? Ben jij recentelijk ook gestopt met overanalyseren?
Lieve groet,
Jorne Vriens
Chef Kunst
