Lieve lezer,
Normaal gezien was het mijn beurt om de nieuwsbrief te schrijven, maar ik ben er niet toe gekomen, mijn excuses. Sta me toe om de redenen van mijn verzuim toe te lichten.
De ironie heeft me ingehaald. De vorige nieuwsbrief die ik schreef, ging over hoe ik op het nippertje een burn-out vermeed door me in te schrijven voor vechtsportlessen. Wat ik er toen niet bij heb gezegd, is dat ik dat regelmatig doe, op het nippertje burn-outs vermijden. Het is een beetje mijn modus operandi geworden. Terwijl ik keihard doorwerk aan een bepaald project, vervreemd ik zowel van de mensen rondom mij als van mezelf. Nadat het resultaat van het project is opgeleverd, voel ik een oppervlakkige opluchting. Die opluchting is van korte duur, omdat het volgende project al om mijn aandacht schreeuwt. Tussen twee projecten door voel ik me leeg, vreugdeloos en onrustig. ‘Is dit het nu, het leven?’ vraag ik me geregeld af. ‘Want dan hoeft het niet meer voor mij,’ is de gedachte die daar vaak op volgt.
Nu blijkt dat er ook zoiets bestaat als een ‘burn-on’.
Waar een burn-out de acute vorm is van uitputtingsdepressie, is een burn-on de chronische variant ervan. Het markantste verschil is dat iemand die aan een chronische uitputtingsdepressie lijdt op professioneel vlak gewoon blijft functioneren. Sterker nog, het blijven functioneren is een constitutief deel van het zelfbeeld van de patiënt. Iemand die aan een burn-on lijdt, verbindt zijn eigenwaarde aan zijn professionele prestaties. Als die prestaties weg zouden vallen, zou het zelfbeeld van de patiënt instorten, dus heeft de patiënt het gevoel dat hij te allen koste moet blijven presteren.
In The Burnout Society duidt Byung-Chul Han dit fenomeen door te wijzen op de omwenteling van een disciplinaire maatschappij naar een prestatiemaatschappij. In een twintigste-eeuwse disciplinaire maatschappij komt druk hoofdzakelijk op een negatieve manier tot uiting: als verboden die door externe instituties worden opgelegd, zoals het verbod om te laat te komen in de fabriek of het verbod om het ziekenhuis te verlaten. In een prestatiemaatschappij daarentegen neemt de druk de positieve vorm aan van plichten die door de deelnemers worden geïnternaliseerd. De deelnemer aan een prestatiemaatschappij staat onder toezicht van zichzelf. Het prestatiesubject buit zichzelf uit.
Na een paar paniekaanvallen bevond ik me twee maanden geleden voor het eerst in mijn leven als patiënt tegenover een psychiater. Een aantal sessies later leek ze overtuigd van haar diagnose: chronische uitputtingsdepressie met angstkenmerken. Vechtsportlessen blijken onvoldoende om je daarvoor te behoeden. Ik neem nu een cocktail aan psychofarmaca en ga tweewekelijks naar een therapeut.
Het niet-schrijven van deze nieuwsbrief is een bescheiden stapje in de richting van een betere werk-privé-balans. Bedankt voor deze kans.
Hartelijke groet,
Nelson Morus
Redacteur Fictie
P.s.: Als je gelijkaardige symptomen ervaart als ik, zoek dan medische hulp. En weet dat je niet alleen bent; in 2022 vertoonde een kleine tien procent van de Nederlanders een hoog risico op een angststoornis of depressie. Heb je vragen over zelfdoding? Neem dan een kijkje op https://www.113.nl/. |
|
Column: ‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven |
| Tekst: Marthe van Bronkhorst | Beeld: Jasmijn ter Stege | Leestijd: 5 minuten |
|
| Marthe van Bronkhorst dacht dat het met conservatieve haat en machocultuur wel meeviel in Nederland, maar na anderhalve maand online haat en doodverwensingen, weet ze beter. |
|
Hard//hoofd is het onafhankelijke literaire magazine met de meeste abonnees! Ontdek, net als 2.100 anderen, ook de stemmen die de toekomst van het literaire veld gaan bepalen.
Schrijf je nu in als abonnee voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste magazine. Zie hierboven de cover van ons laatst uitgegeven magazine. |
|
| Steun Hard//hoofd en verzamel kunst. |
|
Onze kunstverzamelaars zorgen dat wij onze makers een vrije ruimte kunnen blijven bieden en hen optimaal kunnen ondersteunen. Als dank ontvangen zij gesigneerde kunstwerken van talentvolle kunstenaars. Eerdere kunstwerken waren van Jan Hoek, Nastia Cistakova, Raquel van Haver en Fenna Schilling.
Doe ook mee en steun nieuwe stemmen. Zeker in deze tijd. |
|
|
|
