Beste Cvandaag-lezer,

In kerkelijk Nederland voltrekt zich vlak voor onze neus een enorme crisis, maar wij staan erbij en zien het niet. Dat is de analyse van Matthijs Vlaardingerbroek. In een boeiende serie van zes artikelen schreef de spreker en opiniemaker de afgelopen weken op wat hij ziet gebeuren en deelt hij zijn persoonlijke worsteling. Lees en leer mee!

Er vindt momenteel een stille ramp binnen kerkelijk Nederland plaats

De Nederlandse kerk gaat zonder dat christenen dit in de gaten hebben door de grootste crisis in haar bestaan. Daarvan is Matthijs Vlaardingerbroek overtuigd. Een crisis die impact heeft op de kerk in zijn geheel, op individuele kerken en op alle personen die ermee te maken hebben.

 

Waarom verlaten mensen op dit moment massaal de kerk?

Op dit moment gaan honderden, misschien wel duizenden christenen door een geloofstransitie, ziet Vlaardingerbroek. Wat is de reden dat mensen juist nú de kerk verlaten?

 

Hoe de coronalockdown als katalysator van een massale leegloop van kerken functioneerde

Christenen werden in de coronatijd losgeweekt van wat hun eigen geloofsgemeenschap te bieden had. Zomaar met elkaar het bos in kon nu ook op zondagochtend. Je kon de dienst toch elk moment van de week terugkijken, ziet de spreker terugkijkend.

 

God blies het kaarsje van Zijn aanwezigheid in mijn leven uit

"Maar Matthijs, je gelooft toch nog wel in God?" Het is de vraag die Vlaardingerbroek vaak kreeg als hij het over dit onderwerp had. Persoonlijk maakte hij ook een moeilijke tijd door. 'Ineens blies God het kaarsje van Zijn aanwezigheid in mijn leven uit.'

 

Durven christenen hun oordeel over kerkverlaters los te laten?

Hoe moet de kerk reageren op deze crisis? 'Ik denk dat het belangrijk is om te beseffen dat, hoewel het om een hele grote beweging gaat, het tegelijkertijd om individuen gaat. Elke actie die we als kerk ondernemen zal zich op het individu moeten richten', schrijft Vlaardingerbroek.

 

De innerlijke strijd van kerkverlaters: je leefde braaf als volgeling van Jezus, en nu?

In de ogen van de wereld hebben kerkverlaters altijd braaf en netjes, als een volgeling van Jezus, geleefd. Wat moeten ze als ze de kerk verlaten? Wat zijn dan hun normen en waarden?