Een decennialang volgehouden beleid van pretpedagogie – zich amuseren op school werd steeds belangrijker, leren haast een bijzaak – heeft verwoestende gevolgen gehad: ons nog niet zo lang geleden wereldwijd geroemd onderwijs zakte weg in internationale rankings. Qua leesvaardigheid bengelen we intussen zelfs achteraan de Europese ranglijst. [...] Genoeg om alle alarmbellen te doen afgaan. Maar op minder dan een jaar van de verkiezingen blijft het opvallend stil bij de politieke partijen. We horen ze bezig over huismoeders en degrowth, maar niet over een van de grootste uitdagingen waar we voor staan. Hoe krijgen we de tanker van het onderwijs weer in de juiste richting gekeerd, zodat niet nog meer jongeren uit de boot vallen en zo slachtoffer worden van de kwaliteitsdaling? Waarom blijft het zo stil over ons onderwijs in de politieke hoofdkwartieren? Omdat er geen plan is? Meer hier |