Anders kijken
Op mijn twintigste ging ik op Interrail met een vriendin. Praag, Boedapest, Wenen, Warschau, Krakau: we zagen de prachtigste steden en overal doken we het museum in. Nog steeds is dit een van mijn lievelingsvakanties. De vrijheid, de nachten in de trein, al die mooie beelden in mijn hoofd, ik zou de reis graag nog eens overdoen.
En dan zou ik één ding anders doen. Die musea, die zou ik volgens het slow art principe bezoeken. Dat betekent: niet alle zalen af, hup bordje lezen (ah, zie je wel, dit is een Kadinsky) en op naar de volgende. Maar minder zien, en meer écht kijken. De tijd nemen voor een paar kunstwerken en die op me in laten werken.
Tegenwoordig loop ik wel met die instelling door een museum. Ik hoef niet alles te zien, ik hoef niet alle bordjes te lezen, ik hoef niet alles te weten. Ik wil kijken. Details zien. Voelen wat een kunstwerk met me doet. En dan lekker slow koffie met appeltaart bestellen in het museumcafé.
Aanstaande zaterdag is het Slow Art Day, hét moment om zelf ook eens anders door een museum te lopen. In deze nieuwsbrief lees je er meer over.
Irene
Creative director Flow
