|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | Liefste - luister 's nachts naar mij ... vooral 's nachts (Gonca Özmen). Nog vijf weken te gaan tot het 52ste Poetry International Festival in LantarenVenster en Verhalenhuis Belvédère. In mei en juni kun je op verschillende plekken alvast vooruit genieten van festivaldichters en -programma's. Zo dompelen we elk weekend in mei een van de Bijenkorffilialen onder in poëzie tijdens het Creatieve Huis, te beginnen in Rotterdam op 13, 14 en 15 mei. Op zaterdag 4 juni gaan we samen met Paginagroots en Woorden Worden Zinnen opnieuw het dak van het Nederlands Fotomuseum op voor een nieuwe epic show met prachtig uitzicht en fantastische spoken word artiesten en festivaldichters tijdens Tell ‘Em. Op zondag 5 juni zijn we met de dichters Sasja Janssen, Nha Thuyen en Dean Bowen e.a. te gast in Boekhandel Donner met festivaltips en -previews. Tot slot starten we op woensdag 11 mei een podcastpreview op het festival waarin programmeurs Jan Baeke, Fleur Jeras en Dean Bowen hun tips met je delen. Mis het niet! | |
|
|
|
|
|
|
|
|
| | Komende maandag, 9 mei, komt de C. Buddingh’-Online Leesclub voor het eerst bijeen. Met Ingmar Heytze duiken de deelnemers vanaf 19:30 uur in Het is warm in de hivemind, het poëziedebuut waarmee Maxime Garcia Diaz kans maakt op de C. Buddingh’-prijs 2022. Volgens de jury ‘Een bundel die alleen nu geschreven had kunnen worden (…) taal als het internet zelf (…) met prikkelende passages die de lezer zin geven verder te scrollen, swipen en surfen.' Dat belooft! De maandagen daarop komen de debuten van Ferdy Karto, Nisrine Mbarki en Esohe Weyden uitgebreid aan bod. De dichters zelf zijn er het laatste half uur steeds bij om je nog meer ins en outs over hun bundel te vertellen. Er zijn nog een paar plekken beschikbaar, deelname kost 85 euro voor de serie van vier avonden. Schrijf je snel in! | |
|
|
|
|
|
| | Ook dit jaar kun je weer deelnemen aan de populaire vertaalworkshops met festivalvertalers én -dichters. Door gedichten te vertalen verdiep je je intensief in de poëzie en de dichter, ontdek je hoe creatief en precies het vertaalproces is en ervaar je dat poëzie vertalen zoveel meer is dan een kwestie van ‘het juiste woord’. Dit festival zijn er workshops rondom het werk van Sara Uribe (Spaans) met vertaler Lisa Thunnissen, Gonca Özmen (Turks) met vertaler Sytske Sötemann, Takako Arai (Japans) met vertaler Ivo Smits en Cornelia Hülmbauer (Duits) met vertaler Erik de Smedt. Deelnemers vertalen zelfstandig een gedicht en bespreken hun vertaling tijdens de workshop met de festivalvertaler en de dichter zelf. Meer informatie over de dichters vind je hieronder en op poetry.nl. Schrijf je hier alvast in! | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | Mooie Woorden is het Utrechtse platform dat de letteren weer sexy maakt. Met dynamische, speelse en experimentele programma’s zorgen de drie Utrechtse millenials achter de schermen steeds weer voor een vernieuwende literaire ervaring, zowel voor de schrijver als voor het publiek. Op de festivalvrijdag die in het teken staat van alternatieve presentatievormen en benaderingen laten ze op Poetry International zien hoe een literair evenement kan inspelen op al onze zintuigen. Presentatie: Lisa Weeda.
Op vrijdag 10 juni - tickets > | |
|
|
|
|
|
|
| | Na twee jaar pandemie komen dichters uit alle windrichtingen weer naar Rotterdam om hun poëzie en ideeën met ons te delen. Deze festivaleditie kent veel vrouwelijke dichters die even kraakheldere en kritische als invoelende en meeslepende poëzie schrijven. Het vrouw-zijn en het vrouwelijk lichaam leidt in verschillende landen tot verschillende ervaringen, regels en rituelen. Festivaldichters uit de hele wereld - Kim Yideum, Safia Elhillo en Laura Jane Lee - delen hun ervaringen met host Hassnae Bouazza en vertellen hoe dit doorwerkt in hun poëzie en in de wereld om hen heen.
Op zaterdag 11 juni - tickets > | |
|
|
|
|
|
| |  | | Sara Uribe (Mexico, 1978) brak door met de bundel Antígona González waarin ze de mythe van Antigone gebruikt als poëtische metafoor om aandacht te vragen voor het almaar oplopende aantal vermiste personen in Mexico. Omdat ze het verhaal van de vermisten niet kan vertellen, vertelt Uribe het verhaal van de achterblijvers. Te midden van gruweldaden en vertwijfeling biedt ze hoop door de vermisten te benoemen en zo terug te halen, al is het maar in herinnneringen.”As if written by the Emily Dickinson of Tamaulipas (…) it is that intimate, honest, unaffected, intelligent, urgent, innovative, spare, and beautiful.” (Francisco Goldman) | |
|
|
| |  | | Gonca Özmen (Turkije, 1982) is een van de meest bekende en opmerkelijke Turkse vrouwelijke dichters. Haar poëzie is speels en ritmisch in een taal die traditie spiegelt én doorbreekt. De liefde is nooit ver weg. Vanuit een kritisch vrouwelijk perspectief laat ze verwachtingen en verlangens botsen op al die vergissingen, fantasieën en onwaarheden die nou eenmaal vaak in de liefde spelen. Wat ze daarmee vooral laat zien is hoe ingewikkeld en ongrijpbaar verhoudingen tussen mensen kunnen zijn. Ook de normen en waarden waarmee het vrouwelijke lichaam omgeven wordt, spelen een grote rol: “My body is a gun made of sorrow / aimed at you." | |
|
|
| |  | | Cornelia Hülmbauer (Oostenrijk, 1982) schrijft poëzie, kort proza en hoorspelen. Haar gedichten zijn geladen, met zinnen die op zoek zijn naar de precieze woorden voor iets wat ongrijpbaar en meestal dreigend is. Tastende taal, zinnen lijken vooral te laten zien hoe ingewikkeld het is de dingen accuraat te benoemen. Dat is ook een serieuze opgave als het gaat over de kloof tussen herinneren en vergeten of de blessures die tussen mensen ontstaan. Gedichten spelen zich vaak binnen de familie af, een verband dat houvast biedt, maar ook door geheimen en huiselijk geweld getekend wordt. Dreiging én onderkoelde humor maken Hülmbauers werk meerlagig en verrassend. | |
|
|
| |  | | Voor de gevierde Japanse dichter Takako Arai (1966) is alles poëzie. Haar gedichten zijn speels, avantgardistisch en levendig. Haar gedichten volgen geluiden tot aan de bron, verwoorden hoe in het lichaam klanken worden gemaakt en geven die namen. In de meeslepende bloemlezing Factory Girls (2020) vertelt ze in ritmische, verhalende gedichten over de verborgen harde wereld van werkende vrouwen in de teloorgaande zijde-industrie, brengt ze hun gevoelswereld tot leven en plaatst ze ze in surrealistische situaties: “Ghosts, people, factories, and creatures blow through each other like smoke rings (…) so vivid and vermicular, they all but crawl under the reader’s skin.” (Japan Times) | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | | Tips voor deze nieuwsbrief?
Stuur ze naar Jan Coerwinkel | | Interessant voor familie of vrienden?
Stuur door of tip deze nieuwsbrief. | | |
|
|
|
|
|
| | Stichting Poetry International - Westersingel 16 - 3014 GN Rotterdam | |
|
|
|
|
