‘Het is genieten om kinderen les te geven en om te zien dat de stof bij ze landt. Als ze het begrijpen, verschijnt er ineens een lichte twinkeling in hun ogen, zo van: “Oh, zo werkt het!” Dan weet je dat je het goed hebt uitgelegd.’ Aan het woord is de twintigjarige Rick Pas, derdejaarsstudent blok-variant aan de pabo.
‘Kinderen zijn eerlijk, puur en zeggen tegen je wat ze denken. Tijdens mijn stage bij de kleuters, kleurden ze in groepjes. Ik ging bij een van de tafels zitten en hoorde ze kletsen.
Het gesprek ging over de hemel en over wat God allemaal kan. Een meisje zei: “O, maar dan kan God toch gewoon naar de aarde komen en het doen?”
Zij dacht op een logische manier over God, gelovend dat Hij alles kan, terwijl wij vaak filosoferen. Zo’n kind zegt puur waar het op staat, vanuit een kinderlijk geloof. Daar kan ik van leren.'
