5. Het Westen in de greep van China De protesten in China zijn veel meer dan wat ze lijken. Volgens sommigen staat niets minder dan de overleving van het regime op het spel. China wordt nu dagelijks met honderden protesten in het hele land geconfronteerd. Misschien wel het meest verontrustend voor de leiding en de veiligheidsdiensten, voor wie "politieke veiligheid" taak nummer één is, zijn de bijeenkomsten op veel universiteiten in het land, gezien de lange geschiedenis van studentenbewegingen in het moderne China. Waar schort het? Sinds de jaren tachtig en post-Tiananmen had China zijn bevolking gegarandeerde economische ontwikkeling geboden in ruil voor het opgeven van haar politieke vrijheden. Een monstrueus succesvolle deal, want: in 25 jaar is het bbp met een factor negen gestegen en zijn 745 miljoen Chinezen uit de armoede gehaald. Dat is nu voorbij, want in 2022 zal China zijn zwakste groei in 50 jaar laten opmeten. Die "deal" laat nu ook een reeks gigantische tekortkomingen zien: de armste 50% bezit nu 3 keer minder van China's rijkdom dan 30 jaar geleden. China is in de eerste twee termijnen van Xi gedaald van de 142e naar de 148e plaats in The Economist's "Democracy Index". Het resultaat: Jonge Chinezen (20 tot 30) - die de economische transformatie van de Chinese globalisering niet hebben meegemaakt - demonstreren in de grote steden. Ze hebben genoeg van Xi en eisen nu ook een 'deal' voor zichzelf. Ook opmerkelijk: de westerse afhankelijkheid van China voor zonnepanelen, batterijen voor elektrische wagens, iPhones en vele andere producten, maakt dat onze leiders niet vrijuit de Chinese protestbeweging kunnen/ willen steunen. | 