5. Averechtse sportdiplomatie Onder sportdiplomatie verstaat men een fenomeen waarbij de communicatie, de vertegenwoordiging en de onderhandelingen van een land zich op de sportwereld richten. Het doel is altijd hetzelfde: een land of sport onder de aandacht brengen zodat het aan de wereld als een product kan worden "verkocht". Een goed voorbeeld is de video van het Marokkaans Toerismebureau die tijdens de rust van de WK-matchen in heel Europa de tv-reclame domineert. Hoewel Marokko nu ook wordt vernoemd in het schandaal dat het Europees Parlement op zijn grondvesten doet daveren, geniet het land in Qatar de sympathie van de Afrikaanse en Arabische wereld. Het perst dat succes als een citroen uit. Niet verwonderlijk, want toerisme is goed voor 10% van het Marokkaanse bbp en 17% van de landelijke werkgelegenheid. Maar investeren in sportdiplomatie kan snel averechts werken. Kijk naar het gastland Qatar, dat tien jaar geleden in voetbal begon te investeren en naast de organisatie van het WK, ook veel geld uitgaf voor de lancering van BeIN, een wereldwijd sportkanaal onder het Al-Jazeera netwerk, en voor de overname van de Franse voetbalclub PSG. Sindsdien zijn de Qatari's teruggefloten vanwege de vermeende steekpenningen die werden uitgedeeld om het WK binnen te halen en hun onbetrouwbare staat van dienst op het gebied van de mensenrechten. Tel daarbij het schandaal dat zich momenteel in het Europees Parlement ontspint en er is sprake van averechtse sportdiplomatie. Een fenomeen dat in 2013 uitgebreid werd gedocumenteerd in het boek “Le vilain petit Qatar. Cet ami qui nous veut du mal” (“Dat kleine, lelijke Qatar. Die vriend die ons kwaad toewenst”) van Nicolas Beau en Jacques-Marie Bourget. "Qatar investeert niet in Frankrijk voor het goed van de wereld, noch voor het goed van Frankrijk. De ware doelstelling van de emir is om in Frankrijk nieuwe zieltjes voor Allah te winnen. Zonder omwegen en naar eigen goeddunken; dat is het echte doel van zijn agressieve op bekeerlingen gerichte diplomatie. In deze strategie vormt voetbal niet meer dan een lokmiddel, een vitrine die de verloren gelopen zieltjes in de getto’s van de Parijse banlieues moet verleiden. Om ze daarna beter te kunnen bekeren. Achter die vitrine zit de wahabitische boeman. Hij beheert de kassa." Meer hier, hier en hier | 