Dag 29 van de Oekraïense weerstand.
De Russische dictator Poetin eist dat hem niet gunstig gezinde landen hem voortaan roebels geven voor zijn gas. Als gevolg daarvan veert de koers van de roebel op, net als de gasprijs, die op een dag 30 procent duurder wordt. Deze Europese oorlog zal ons begrip van de economie fundamenteel veranderen. De globalisering gaat een nieuwe fase in. Ze wordt gepolitiseerd. Onze verslaving aan energie symboliseert onze onverdraaglijke afhankelijkheid van Moskou.
Het idee van vrijhandel, op school onderwezen in de lessen economie en die wil dat goederen en diensten elkaar als bij wonder vinden in een globaal spel van vraag en aanbod, verliest zijn fundament. Want in oorlogstijd speelt de globalisering haar onschuld kwijt. Het economische wordt politiek en de politiek krijgt een economische betekenis. De liberale economische orde wordt niet opgegeven, maar geherdefinieerd. De politiek-economische paradox wordt met de dag tastbaarder
De VS en de EU - die 12 procent van de wereldbevolking en meer dan 40 procent van het huidige economische globale bbp 👇 vertegenwoordigen - zouden niet alleen ecologische, sociale en ethische normen moeten vaststellen, maar deze bij onze handelspartners ook afdwingen. Zolang we onze kandidaat-EU-lidstaten hoge toetredingseisen opleggen inzake economische ontwikkeling en mensenrechten, maar tegelijkertijd zaken blijven doen met brutale dictaturen als die van Poetin, blijft onze morele component een farce.
Daarom zou de sanctieregeling tegen Rusland niet het sluitstuk mogen zijn van een verbroken relatie, maar de blauwdruk van een nieuw tijdperk. Meer hier en hier |