| Beste John,
JJe kent me niet, maar ik wil je toch graag bedanken. Mijn naam is Andrew Kushnir, ik ben een dierenarts van Oekraïense afkomst. De familie van mijn vader vluchtte uit Oekraïne tijdens de Tweede Wereldoorlog. Toen daar in februari de oorlog uitbrak, gingen mijn gedachten meteen uit naar mijn vader en de familie die ik nog heb in Oekraïne. Ik dacht aan alle mensen in Oekraïne, en als dierenarts dacht ik ook aan de dieren. Ik wilde helpen, dus ik heb IFAW benaderd en ben naar de Pools-Oekraïense grens gevlogen. Daar zag ik een eindeloze stroom Oekraïense vluchtelingen die de grens naar Polen overstaken. En zoveel huisdieren! Ik werkte in de 'blauwe tent' van IFAW: een grote blauwe tent in een soort hulpverlenersdorp net over de grens in Polen. Daar verzorgden we de dieren. Bekijk deze video om kennis te maken met enkele mensen en dieren die ik daar heb ontmoet. |
|
|
| Veel vluchtelingen hadden honderden kilometers gereisd met hun huisdieren, en hadden onderweg bijna niets te eten en drinken. Ze waren koud, moe en bang. Onze hulp in de vorm van eten, water, reismanden, dekens en warme kleren voor de huisdieren werd enorm gewaardeerd door zowel de dieren als hun baasjes. Ze waren gerustgesteld als een dierenarts hun trouwe viervoeter had nagekeken en hadden dan tenminste één zorg minder voordat ze verdergingen naar hun volgende bestemming. |
|
| Svitlana ontvluchtte Irpin en raakte haar hond Bim onderweg kwijt. Na een zoektocht van twee weken werden ze herenigd. We gaven Bim een tuigje en wat eten voor onderweg. Dominica Mack / © IFAW |
|
| Een andere vrijwilliger in het hulpverlenerskamp vertelde me dat mensen vaak met een bange en verloren blik onze tent binnengingen en met een glimlach op hun gezicht en iets meer ontspannen weer naar buiten kwamen. Ze wisten dat het met hun dier in ieder geval goed ging. Door dieren te helpen, hielpen we ook mensen. |
|
| Alina vluchtte uit Kherson met haar 10-jarige hond Nika. Gezien Nika's leeftijd maakte Alina zich zorgen om haar in deze stressvolle situatie. Alina en haar moeder begonnen te huilen toen we Nika hadden onderzocht, omdat ze zo opgelucht waren dat het goed met haar ging. Nika likte de tranen van hun gezichten alsof ze haar baasjes wilde troosten. We gaven Nika wat eten, water en een jasje voor het vervolg van haar reis. Dominica Mack / © IFAW |
|
| Daarom wil ik je bedanken – want donateurs zoals jij maken dit allemaal mogelijk. Ik ben nu weer terug in de VS, maar ik zal de internationale gemeenschap die samenkwam om de mensen en dieren uit Oekraïne te helpen nooit vergeten. |
|
