Het is hartje zomer, ook al zou je dat tot voor kort aan het weer niet merken. Toch is nummer drie van MijnStadMijnDorp Online Magazine een zomers nummer geworden met opvallende artikelen. Vroeger, in de tijd dat een ritje met een auto nog iets bijzonders was en benzine geen drol kostte, stapte men met mooi weer met z'n allen in de auto om ergens in de berm in het gras te gaan liggen. Bermtoerisme heette dat en het werd pas verboden in 1965. En dan ook nog alleen op de Rijkswegen. Girbe Buist brengt die nostalgische tijd in zijn rubriek ‘Geschiedenis van alledag’ weer tot leven.
Tijdens uw uitstapje zat ene prof. dr. S.J. van Embden op zijn vrije zaterdag nog steeds op kantoor te werken. Hij boog zich over het door hem getekende structuurplan van Zwolle. In 1966 moest het klaar zijn. Hij kreeg vooral problemen met zijn plannen voor de Zwolse binnenstad. Heel historie minnend Zwolle liep te hoop, de Vrienden van de Stadskern voorop. Vijftig jaar [!] geleden begonnen de discussies en nu heeft men het er nog over. Frank Inklaar schreef er een interessant artikel over.
Net als in Zwolle, wist men ook in Twente niet alle sloopplannen succesvol te weerstaan. Ooit stonden in dit land van kabbelende beekjes, watervalletjes en een energierekening van nul, meer dan honderd watermolens. In de loop der jaren vielen er 117 onder de slopershamer of werden opgeslokt door het landschap. Marcel Mentink van Rijnbrink geeft een overzicht van de belangrijkste verdwenen watermolens in Twente. Watertorens hadden juist een maatschappelijk nut en bleven staan. Ewout van der Horst van de IJsselacademie sprak de beheerder van de watertoren in Hengelo, die dit najaar een nieuwe bestemming krijgt. Verder in dit nummer artikelen over de mysterieuze Hunenborg, een gevonden cartularium van het klooster Diepenveen en de Overijsselse wortels van Onno en Isa Hoes. Kortom, meer dan genoeg vakantieliteratuur!
Het plan Van Embden: beeld-bepalend voor naoorlogs Zwolle
‘Sloop overdekt winkelcentrum Zwolle is bespreekbaar.’ Een kop in ‘De Stentor’ van 14 maart 2016 naar aanleiding van overleg van de wethouder met eigenaren van de Weeshuispassage over de leegstand in het overdekte winkelcentrum. Al eerder klonk regelmatig de afschuw over de foeilelijke betonnen winkelgevels, meestal gepaard aan een nostalgisch verlangen naar de oude St.-Michaëlskerk en het pittoreske Eiland. Aan wie hebben we deze plek van vermeende modernistische wansmaak te danken? De boeman is architect en stedenbouwkundige prof. ir. S.J. (Sam) van Embden. Hij is weinig bekend bij Zwollenaren, maar misschien wel het meest beeldbepalend voor het naoorlogse Zwolle. Als opvolger van Dudok kreeg het bureau Van Embden in 1953 van de gemeente Zwolle de opdracht om een uitbreidingsplan in hoofdlijnen te maken. In 1955 werd het plan rechtsgeldig. En waar Dudok’s plannen sneuvelden, zijn die van Van Embden grotendeels uitgevoerd. Lees het artikel
Watertorenchef Strengers: ‘Bij warm zomerweer kneep je hem wel eens’
Aan de rand van het centrum van Hengelo tekent zich een fiere watertoren tegen de hemel af. Het rijksmonumentale pand, gebouwd in 1897, is al jaren in onbruik en wacht op een nieuwe bestemming. In het omliggende gebied van 3,5 hectare werd voorheen water gewonnen en zijn nu onder meer een school, fietssnelweg en stadspark gepland. Het complex was vroeger verboden terrein. Omwonenden vonden het maar een geheimzinnig gebeuren. Voor beheerder Martin Strengers en zijn gezin was het een ware oase. ‘Vroeger was het hier één en al natuur’, zegt de 80-jarige. ‘In de vroege ochtend ging ik wel eens op een waterput zitten luisteren naar de vogels.’ Lees het artikel
Verdwenen watermolens in Overijssel
De oudste watermolens in Overijssel stammen uit de twaalfde eeuw. In een schenking van de bisschop van Utrecht aan het klooster te Weerselo wordt voor het eerst gesproken over: 'met molens, wateren en waterlopen'. Voor zover bekend zijn er in Overijssel door de jaren heen 117 watermolens verdwenen. De nu nog bestaande negen watermolens liggen allemaal in Twente. Lees het artikel
