| |
| Bekijk hier de webversie | | | | Hallo ,
In 2020 ligt de Holocaust 75 jaar achter ons. Maar de diepe wonden die de gruwel heeft nagelaten zijn nog lang niet geheeld. In de beklijvende Canvasreeks Kinderen van de Holocaust vertellen twaalf getuigen over het leed dat henzelf en hun familie is aangedaan, en over de impact van de Jodenvervolging op de rest van hun leven.
Deze zevendelige docureeks start vanavond op Canvas en kan je vanaf nu integraal bekijken op canvas.be. |
| | | | | Twaalf getuigen, van 61 tot 102 jaar oud |
| "Ik werd door de SS verplicht te werken in Dossin en ik heb mijn ouders en broers mee op de trein gezet voor de deportatie. We dachten absoluut niet dat ze niet zouden terugkomen. Hoe kan een weldenkend mens zich nu inbeelden dat ze zouden worden vermoord? Ik denk er vaak aan… zes miljoen!"
Eva Fastag De verschrikkingen van de Holocaust zijn zo enorm dat het essentieel is om de laatste kroongetuigen, die het persoonlijk hebben meegemaakt, aan het woord te laten. En ook de tweede generatie, die pas na de oorlog geboren is en de pijn van het verlies van haar ouders heeft overgeërfd, draagt een trauma mee. |
| | | | Naast de tv-reeks komen de getuigenissen uit Kinderen van de Holocaust ook uit in boekvorm, neergepend door journalist Piet Boncquet en met een voorwoord van eindredacteur Geert Clerbout. Dat is vanaf vandaag te koop. Of je kan een exemplaar winnen. |
| |
| | "Wanneer grote groepen worden gestigmatiseerd, uitgesloten en getackeld in de maatschappij, dan moeten we dat herkennen en ingrijpen. Kinderen van de Holocaust maakt op een serene maar zeer pijnlijke manier duidelijk wat er kan gebeuren wanneer je dat niet doet."
prof. Herman Van Goethem
|
| |
|
|
| Canvas.be herdenkt het einde van WO II | | Kinderen van de collaboratie |
| | Ze zijn naar schatting met 300.000: de kinderen van Belgen die na WO II verdacht of beschuldigd werden van collaboratie. Maar ze vormen zeker geen homogene groep, zoals de getuigenissen illustreren. |
| |
| | | In Vlaanderen genoot het verzet nooit dezelfde belangstelling als de collaboratie. Maar de kinderen van de verzetslui zijn trots op de keuze van hun ouders, ook al had die vaak dramatische gevolgen. |
| |
| | | Op 15 april 1945 bevrijdden de geallieerden het nazikamp Bergen-Belsen. Dat was, in tegenstelling tot Auschwitz, geen uitroeiingskamp. Desondanks lieten zo'n 50.000 mensen er het leven. |
| |
|
|
| | | Achter de schermen: beeldredacteur Elke |
| "Mijn taak is om foto- en filmmateriaal te vinden dat interessant is en esthetisch mooi oogt. Een goed voorbeeld zijn de filmbeelden bij de bevrijding van de concentratiekampen Buchenwald, Bergen-Belsen en Dachau. De Amerikaanse en Britse soldaten hadden een sterk vermoeden dat ze gruwelijke taferelen zouden aantreffen. Daarom namen ze een professionele filmploeg uit Hollywood mee. De bevrijding van Auschwitz door de Russen was een heel ander verhaal: zij hadden, op enkele foto’s na, geen filmmateriaal. Pas een maand later trommelden ze enkele inwoners uit de omgeving op om de bevrijding opnieuw in scène te zetten. Niet te begrijpen, toch?"
Een essentieel onderdeel van Kinderen van de Holocaust is het zorgvuldig gekozen archiefmateriaal dat de getuigenissen op de juiste manier ondersteunt. Een titanenwerk, dat in ervaren handen is bij beeldredacteur Elke Poppe. |
|
|
