Het is een uitdaging voor mij als recruiter om goede mensen buiten de Randstad te vinden. En als die kanjer is gevonden, hoe krijg ik die persoon in beweging om te kiezen voor die mooiere functie? Hoe komt dat toch?

Simpel natuurlijk. Informatiespecialisten vind je in sectoren waar informatie de grondstof is voor kennis. Informatie moet ‘gedolven’ worden, opgeslagen en klaargemaakt voor verrijking tot het eindproduct kennis. Kennis wordt vooral verkocht in de advocatuur, consultancy, media en IT. En waar zitten die bedrijven voornamelijk? Juist. In de Randstad. Daar komt dit allemaal samen.

Daarbuiten, zeg maar in de provincie, is beduidend minder werk. Vooral te vinden bij lagere overheden, mediatheken van (hoge)scholen en bibliotheken. Daarmee is ook het werk inhoudelijk anders, meer op het beheer en toegankelijk maken van informatie gericht. Ander informatiewerk, ander type mens ook.

Maar de laatste tijd is daar verandering in gekomen. Gemeenten moeten vaak nog een grote inhaalslag maken met digitalisering van werkprocessen. Die kennis is niet altijd in huis en wordt ingehuurd bij adviesbureaus. Dus reizen veel slimme Informatieconsultants dagelijks vele, vele kilometers vanuit de Randstad naar ‘de Provincie’. Zonde eigenlijk. Zij volgen een oud spoor, the money trail. ‘Follow the money’ (FTM) is al eeuwenlang leidend bij de keuze waar te gaan wonen en werken.

Daarom kwam ik op het idee om eens alle postcodes van mijn kandidaten te mappen op een kaart van Nederland, zie hieronder. Daar zie je dus waar je vakgenoten wonen (en werken). Ik vermoed dat daar vooralsnog weinig verandering in komt. Ik blijf wel zoeken.

Over reizen gesproken: ik vertrek deze week voor een aantal weken naar Spanje.

Alvast een fijne zomer toegewenst, adiós!