Nieuwsbrief | 11 februari 2020 | Deze week bij De Doornhof... hebben we te maken (gehad) met de eerste februaristorm. En terwijl ik dit schrijf (zondag, net even na 15.00 uur) valt het vogelhuisje om. Ik had nog gedacht dat het misschien wel bestand zou zijn tegen een beetje wind, en dat is misschien ook wel zo, maar dit is niet zomaar een beetje wind. Nou ja, er zijn op dit moment toch geen vogels te zien die wat willen eten. Die blijven, verstandig als ze zijn, maar even schuilen op een veilig plekje. Uit voorzorg heb ik vanochtend na een ronde in en om het huis ook maar even de lege kisten die buiten voor het houthok staan veilig gesteld. Dat is wel zo prettig voor de buren. En het staat wel weer lekker opgeruimd! (elk nadeel...) Situatie voor de opruimactie. Dat vraagt natuurlijk om problemen.
| Veel vogels en vlinders zeldzaam door stikstof Onze unieke Nederlandse natuur op land staat er slechter voor dan ooit. Sinds 1990 zijn populaties wilde dieren in zowel open natuurgebieden zoals heide, als in het agrarisch landschap, gemiddeld gehalveerd. Diverse vogel-, vlinder- en reptielensoorten die vroeger algemeen voorkwamen zijn tegenwoordig zeldzaam. Deze zorgwekkende ontwikkeling blijkt uit het op 5 februari door het Wereld Natuur Fonds (WWF) gepubliceerde Living Planet Report Nederland, getiteld ‘Natuur en Landbouw Verbonden’. Het rapport dringt aan op een snelle en structurele vermindering van stikstof - een belangrijke veroorzaker van verlies aan biodiversiteit - om onze unieke Nederlandse natuur een kans te geven te herstellen. Het is de derde keer dat het WWF Living Planet Report over natuur in Nederland verschijnt. Dierpopulaties in open natuurgebieden, zoals heide, zijn de afgelopen dertig jaar sterk achteruitgegaan. In heidegebieden op hoge zandgronden met zeer hoge stikstofneerslag, is de omvang van dierpopulaties gekelderd: gemiddeld met bijna 70%. Kenmerkende plant- en diersoorten in die gebieden zijn slecht bestand tegen de effecten van te hoge concentraties stikstof. Deze hoge concentraties worden voornamelijk veroorzaakt door stikstofuitstoot afkomstig uit de veehouderij. Een heel zichtbaar gevolg is dat de heide vergrast: open plekken groeien dicht en unieke planten van het heidelandschap worden overwoekerd door snel groeiende grassen die van stikstof houden. De gevolgen op planten werken weer door op dieren: veel vlinders en andere insecten zijn het slachtoffer van het verdwijnen van hun voedselplanten. Het tekort aan insecten werkt vervolgens negatief door op de insectenetende dieren, zoals vogels. Meer informatie is te lezen in het biojournaal. pan> |
Aanbiedingen |
| vanaf woensdag | op vrijdag en zaterdag | geldig van dinsdag 4 t/m zaterdag 8 februari 2020 | Knolselderij, per kilo, normaal € 2,45 deze week € 2,00 | Yogarde, per liter, normaal € 2,45 deze week € 2,10 | Spelt kamut puur, per stuk, normaal € 4,15 deze week € 3,95 | |
| |
| Winterpeen, per kilo, normaal € 2,25 deze week € 1,95 | Bloedsinaasappel, per kilo, normaal € 3,95 deze week € 3,50 | Speltstaafjes appel cranberry, per 175 gram, normaal € 2,95 deze week € 2,65 | Appelstropen 330 gram, appel/appel-peer/appel-peer-dadel, normaal € 3,65 deze week € 3,25 |
Bloedsinaasappel De bloedsinaasappel, of wijnsinaasappel, in Vlaanderen bloedappelsien of moro-appelsien genoemd, is een soort sinaasappel die (binnenin) rood is. Er bestaan twee typen, de volbloed (schil en vruchtvlees rood) en de halfbloed (alleen vruchtvlees rood). Binnen deze typen zijn weer verschillende rassen. De bloedsinaasappel is rond 1850 in het Middellandse Zeegebied ontstaan. Bloedsinaasappels groeien niet overal. Voor het aanmaken van de rode kleur in de vrucht, heeft de plant een bodem nodig met speciale thermische eigenschappen. Die bodem vinden we bij uitstek op de flanken van de Etna vulkaan op Sicilië. De sinaasappel wordt net zoals de gewone sinaasappel zowel uit de hand gegeten als geperst tot sap. Geperst lijkt het sap van deze vrucht niet alleen op bloed, maar ook op rode wijn. Maar dat is wel afhankelijk van de soort bloedsinaasappel. De Moro bloedsinaasappel is aanmerkelijk roder van kleur dan de Tarocco (zie foto). De smaak is friszoet tot zoet. Bloedsinaasappelen bevatten 20% meer vitamine C en ruim 20% meer kalium dan de blonde soortgenoten. Kalium is belangrijk voor het herstel van de mineralenbalans bij hevig zweten na sporten of koorts. Bij gewone activiteit en voor gezonde mensen is één Moro per dag, liefst vroeg in de ochtend gegeten, voldoende voor de dagelijkse behoefte aan vitamine C. Bron: Wikipedia, Odin
| Recept van de week Bloedsinaasappelen in karamel nagerecht voor vier personen BENODIGDHEDEN 5 bloedsinaasappelen 200 gram suiker 100 ml water 50 ml sinaasappelsap BEREIDINGSWIJZE Snij de onder- en bovenkant van vier sinaasappelen en schil ze met een scherp mes. Zorg dat je het witte gedeelte, dat bitter is, wegsnijdt. Snij de sinaasappels in dunne plakjes en haal eventuele pitten eruit. Pers de overige bloedsinaasappel uit en meet 50 ml sap af. Zet deze met de sinaasappelplakjes apart. Verwarm in een steelpan op zacht vuur de suiker en het water en laat de suiker oplossen. Niet roeren of de pan ronddraaien, je zult zien dat de vloeistof helder wordt als de suiker is opgelost. Zet nu het vuur hoger en laat koken tot de suiker een lichte karamelkleur krijgt. Als het goed is ruikt het al naar karamel. Zet het vuur uit, zet op een koude ondergrond om het kookproces te stoppen en roer het sinaasappelsap erdoor. Let op, het kan gaan spetteren. Blijf roeren tot het stopt met borrelen en het sap goed gemengd is met de karamel. Laat iets afkoelen en schenk de warme vloeistof over de sinaasappelschijfjes of voeg de sinaasappelschijfjes aan de pan toe. Roer voorzichtig en alles goed om en laat minstens 1 uur in de koelkast staan voor je ze gaat serveren. Lekker met dikke Griekse yoghurt, yogarde of ijs. Van de website Bijzonder Spaans het kookblog met Spanje in de hoofdrol.
|
|
|