Weet je dat ik oprecht een hele rare baan heb? Een dwarsdoorsnede van de afgelopen weken:

o   een masterclass geven over het einde van de honger voor veertig internationale studenten op de Landbouw Hogeschool in Den Bosch;
o   genieten van concerten van het Nederlands Blazers Ensemble met muzikanten uit Benin en een fraai verhaal over onze impact daar;
o   een live uitzending van Spijkers met Koppen bijwonen, waar ik vooral de Beninese tuba schadevrij door het strakke trapgat moest dirigeren;
o   geïnterviewd worden door het stralende team van RTL4 over ons werk met Moringa voor een Wereldvoedseldag-item;
o   een meerstemmig Moringalied zingen met alle gasten tijdens het slotevenement van ons Postcode Loterij-Wonderboomproject in de Hortus Botanicus;
o   in een zelfgemaakte jurk en op pijnlijk hoge hakken het jaarlijkse gala en de internationale bestuursvergadering in New York bezoeken;
o   vijf groepsgesprekken leiden op een Kennisproeverij in ons hippe deel-pand;
o   invallen als voorzitter van de ALV van de net iets minder hippe branchevereniging; en 
o   juichen met gouden pompons aan de finish van de Run for the Hunger Project in het Olympisch Stadion. Met gesponsorde kroketten toe.

En dat is dan natuurlijk náást het gewone werk - zoals mooie voorstellen schrijven, acht dagen op twee verschillende locaties met onze geweldige landendirecteuren en internationale fondsenwervers werken aan onze strategie voor 2030, begroting en jaarplan voor 2019, nieuwe teamleden aannemen en inwerken, en een paar duizend e-mails en whatsappjes.

Het is geloof ik juist de combinatie van al die dingen die het zo gaaf maakt om aan het einde van de honger te werken – en dat doe ik nu alweer negen jaar. Ik heb in mijn leven nog nooit ergens zo lang gewerkt. Of zo hard. En met zo veel plezier. Hopelijk krijg je daar dus ook iets van mee, in elk geval in deze flits – want anders doe ik het domweg niet goed genoeg.   

Enne: over al die snode toekomstplannen die we nu nog volop samen aan het smeden zijn hoor je binnenkort natuurlijk nog veel meer. Want we zijn er dan wel bijna, maar nog lang niet helemaal.

Geweldig dat jij daarin samen met ons optrekt!