| | | | | Vol trots presenteren wij ons magazine 2016/2017, waarin we terugblikken op een mooi jaar met onstuitbare vooruitgang. Met verhalen, keiharde (en dubbelgecheckte) feiten, cijfers en achtergrondinformatie brengen we de impact van ons werk in beeld. Naast een deep dive in zelfredzaamheid lees je in het magazine meer over wonderbomen, kindhuwelijken, en over een stille revolutie. Je leest dat de buren van Gertrud uit Kachindamoto (Malawi) het maar raar vonden dat ze geld uitgaf aan bomen - maar nu niet meer. Hoe Gladys uit Iganga (Oeganda) op jonge leeftijd trouwde, scheidde, een kind kreeg en toch weer terug naar school ging. Hoe een theaterstuk Beninezen aan het denken zet over kindhuwelijken. En hoe ongeletterde vrouwen in India er in slagen geweld tegen vrouwen te doen stoppen. |
|
Facts & figures The Hunger Project bereikt meer dan 17 miljoen mensen in bijna 16.000 dorpen op het platteland in Afrika, Azië en Latijns-Amerika. In 2016 werden bijna 50.000 vrijwilligers getraind. We organiseerden in totaal meer dan 65.000 bijeenkomsten en trainingen. |
|
Zelfredzaamheid In Afrika werken we in 118 epicentra in 8 landen. Die 118 epicentra omvatten bijna 2.000 dorpen, waar bijna 1,7 miljoen mensen wonen. Met ruim 44.000 getrainde en actieve vrijwilligers, en met bijna 800 slimme partnerschappen werken zij aan hun ultieme doel: zelfredzaamheid. Vorig jaar werden 12 epicentra zelfredzaam. Met indrukwekkende resultaten: gemiddeld nam de armoede er met 46% af. Het aantal kinderen dat er naar school gaat groeide met 78%. En het aantal huishoudens met toegang tot een latrine of wc nam er toe met 514%. En zo nog veel meer vooruitgang, op vele fronten Dat zijn resultaten om trots op te zijn. |
|
| Dit zijn de gemiddelde resultaten van 14 epicentra die in 2016 hun eindevaluatie gehad en voldoen aan alle of bijna alle criteria voor zelfredzaamheid. |
|
"We zijn anders naar onszelf gaan kijken” Dennis Denga is de voorzitter van epicentrum Champiti in Malawi. In 2016 behaalde Champiti haar eigen doelen voor zelfredzaamheid. “Wij hadden vroeger echt honger. Ondanks dat we hard werkten op het land, was de opbrengst onvoldoende. Ik heb het vertrouwen en geloof dat ik mijn dromen kan najagen. Ik ben het levende bewijs dat het kan. Door in jezelf te geloven, door te weten wat je wilt en daar hard voor te werken. We hebben onze visie voor Champiti waargemaakt: een einde aan onze honger en armoede. En we zijn vastberaden: wat we hebben opgebouwd, blijft ook bestaan.” Lees het hele verhaal |
|
|
 |
"Ik legde uit dat ik een visie had" “Toen ik mijn Moringatuin aanlegde, ging het nog niet zo goed. De geiten zijn twee keer door het hek heen gebroken en aten alle jonge boompjes op. Nu heb ik een goede omheining van bamboe en stromatten, en dat is stevig genoeg. Het was wel een behoorlijke investering. Mijn buren vonden het raar dat ik geld uitgaf om een hek te bouwen om bomen te gaan kweken. Hele gewone bomen, die hier in de omgeving ook wel groeien. Waarom geef jij je zo moeizaam verdiende eigen geld uit voor een project van anderen?” vroegen ze. Maar dan legde ik ze uit dat ik een visie had - dat mijn gezin zo gezonder zou kunnen eten, en dat ik geld zou gaan verdienen met de verkoop van Moringapoeder. Ze lachten om me, maar het was de meest wijze investering die ik kon doen. En nu lachen ze al lang niet meer. Ik ben een ster. Ik verdien geld met mijn tuin: mensen kopen Moringa bij me.” Gertrud (38 jaar), Moringa vrijwilliger in epicentrum Kachindamoto (Malawi). Lees meer over Moringa |
|
|
"Moeilijk, maar niet onmogelijk" Gladys uit Iganga (Oeganda) is een jonge vrouw, al weet niemand precies hoe jong of oud ze is. Een jaar of twintig. Toen Gladys trouwde, weer scheidde en een kind kreeg was zij zelf nog een kind. Maar nu gaat ze weer naar school en is ze een inspirerend voorbeeld voor andere meisjes uit het dorp. “Het is zo normaal dat ouders hun dochter jong laten trouwen, maar we zouden het niet normaal moeten vinden. Dat wil ik andere meisjes vertellen. Het is hartstikke moeilijk om te bevallen van een baby en daarna weer naar school te gaan. Maar het is niet onmogelijk. Dat wil ik laten zien.” Lees haar hele verhaal |
|
|
|
| | | | |
|
