Nu het jaar ten einde loopt, kijken we terug op wat er allemaal is gebeurd. Terwijl we trots zijn op alles wat we wereldwijd voor dieren hebben bereikt, werden we helaas ook geconfronteerd met verontrustende records. Natuurrampen waren heviger dan ooit, extreme droogte kostte talloze dieren het leven, en het aantal gestrande zeezoogdieren bereikte een dieptepunt. Het IFAW-team schoot maar liefst 500 keer te hulp bij strandingen van dolfijnen – meer dan ooit tevoren. Het team is uitgeput, en beseft zich ook dat de uitdagingen komend jaar niet zullen afnemen en waarschijnlijk zelfs nog groter worden.
Het aantal strandingen van zeezoogdieren neemt al 25 jaar toe, maar de financiering om hen te redden is niet gegarandeerd, vooral niet nu het aantal strandingen blijft stijgen. Met het einde van het jaar in zicht organiseren we een inzameling om dit belangrijke werk ook volgend jaar voort te kunnen zetten.
De reddingsacties voor dolfijnen zijn een daad van pure liefde. Een groot deel van de reddingswerkers bestaat uit opgeleide vrijwilligers die dit werk doen in hun vrije uren. Het werk is heel zwaar en intensief.
Toen op 28 juni meer dan 100 dolfijnen tegelijk strandden aan de kust van Cape Cod (Verenigde Staten), waren hulpverleners tien uur lang bezig om de gestrande dieren te verzorgen en terug te brengen naar open water. In de brandende zon ploeterden ze stap voor stap door dikke, zuigende modder die aanvoelt alsof je voeten vastzitten in drijfzand.
Onze missie reikt verder dan Cape Cod. De kennis die we hier opdoen bij het redden van gestrande dolfijnen delen we wereldwijd. Zo organiseerden we dit jaar trainingen in Kenia om walvissen te bevrijden uit visnetten en om dolfijnen te redden die aan de kust zijn gestrand. In Nederland hebben we eerder onze expertise gedeeld bij het redden van gestrande bruinvissen.
