|
| Hoe worden we goede voorouders? | Focus op economische groei, fixatie op snelle winsten, het functioneren van hedgefondsen, plastic verpakkingsmateriaal en de jacht op onze online aandacht zijn voorbeelden van kortetermijndenken die niet alleen consequenties hebben voor de wereld van nu maar óók voor die van morgen. Om goede voorouders te worden, moeten we rekening houden met de belangen van toekomstige generaties. De aarde mooier achterlaten dan hoe we haar aantroffen, in plaats van haar bronnen uit te putten en af te stevenen op onze ondergang.
Filosoof Krznaric smeedt plannen voor een nieuw tijdperk van langetermijndenken, en onderzoekt strategieën tegen politieke kortzichtigheid. In lijn met het denken van Krznaric reist theatermaakster Marjolijn van Heemstra als ‘stadsastronaut’ door haar wijk, geïnspireerd door het ‘overzichtseffect’ wat astronauten in de ruimte, kijkend naar de aarde ervaren. Hun empathie voor de aarde wordt vanaf die afstand gewekt, brengt nabijheid en een gevoel van samenhang. Van Heemstra traint het overzichtseffect in haar directe omgeving, een nieuw perspectief op de tijd, perspectief op de toekomst wat zij verloren is door smeltende ijskappen en verdwenen oerbossen. Kan die astronautenblik ons helpen om de aarde als een zeldzaam kwetsbaar geheel te zien waar we goed voor moeten zorgen? |
|
|
|
