Gedicht: ‘U kent mij, U doorgrondt mij' (bij Psalm 139:1) Te weinig hebben we echt gesproken hoeveel we ook hebben afgepraat te veel gewoon voor lief genomen. Alles leek er toen voor altijd te zijn gewerkt hebben we, geleefd gewoon, de mooiste dagen door.
En nu ik naar de stilte luister hoor ik steeds de woorden fluister ik de zinnen die ik je te weinig heb gezegd.
Laat de Ene er toch zijn de God die jouw gebeden hoorde die je stilte begreep en wist wat je te zeggen had.
Laat de Ene er toch zijn en jou liefhebben zoals jij mij zolang hebt liefgehad.
- Ds. Werner Pieterse
Deze tekst komt uit het boekje ‘Voor wie los moet laten’, een Petrus-uitgave met gebeden, gedichten en korte verhalen rond het thema ‘Afscheid’. Petrus geeft 20 exemplaren weg! Doe mee met de winactie via petrus.protestantsekerk.nl/win. |