Een olifant kan op een dag wel 200 kilometer afleggen in de zoektocht naar voedsel, water of een partner. Hoewel dit binnen de grenzen van een beschermd natuurgebied als Amboseli National Park relatief eenvoudig is, houdt het dier natuurlijk geen rekening met de grenzen die de mens heeft ingesteld. Dit vormt een serieus gevaar, want zodra een olifant deze grens overschrijdt, loopt hij of zij het risico de bescherming te verliezen tegen stropers, trofeejagers en conflicten met omwonende gemeenschappen.
Dit tragische patroon deed zich voor bij vijf big tuskers die recentelijk het leven lieten door toedoen van trofeejagers die deze dieren voor hun plezier en vermaak doden. Vijf van de slechts dertig big tuskers in het Amboseli-Kilimanjaro landschap zijn nu verloren gegaan. Het is een onomkeerbare tragedie, want met elke gesneuvelde big tusker verkleinen we aanzienlijk de kans dat deze bijzondere wezens in de toekomst nog op onze aarde zullen rondlopen.
De imposante verschijning van een big tusker is met geen enkel woord te beschrijven. Dit gigantische dier heeft een prehistorische uitstraling, en de enorme slagtanden die tot aan de grond reiken, doen denken aan zijn voorouder, de mammoet. Big tuskers zijn volwassen mannelijke Afrikaanse savanne-olifanten tussen de 40 en 60 jaar oud. Bij alle olifanten groeien de slagtanden elk jaar, maar de super tuskers hebben een unieke genenpoel die ervoor zorgt dat hun slagtanden sneller groeien.
Na 20 jaar wetenschappelijk onderzoek begrijpen we inmiddels goed hoe olifanten zich door de Afrikaanse wildernis bewegen. Dankzij GPS-tracking van verschillende olifantenkuddes hebben we de belangrijkste gebieden in kaart gebracht waar ze leven en bescherming nodig hebben. IFAW streeft ernaar om tegen 2040 deze essentiële leefgebieden in Kenia, Zimbabwe, Malawi en Zambia met elkaar te verbinden, om zo het risico van olifantenstroperij en jacht volledig te elimineren.
