Lieve lezer, Afgelopen weekend stond ik met mijn partner voor onze gezamenlijke boekenkast. We probeerden in te schatten hoeveel procent we samen gelezen hadden (we gokken zo’n 60%) en hoeveel boeken we allebéi gelezen hebben. Onze eerste bescheiden ingeving was 10%, maar toen we per plank gingen vergelijken kwamen we tot de conclusie dat dit er waarschijnlijk nog wel minder waren. We zijn heel andere lezers: ik lees wat er maar op mijn pad komt en hij is een trouwe lezer van bepaalde auteurs. Je leesgewoontes zijn moeilijk uit te leggen, maar zeggen veel over hoe je in het leven staat. Misschien is dat waarom mensen zoveel waarde hechten aan de vraag wie je favoriete schrijver is. Als ik nieuwe mensen ontmoet, dan dreigt die vraag altijd op de achtergrond van het eerste gesprek. Ze wordt onvermijdelijk zodra ik vertel dat alles wat ik doe in mijn leven neerkomt op boeken (schrijven, lezen, bestuderen). Iedere keer dat me die vraag gesteld wordt, verval ik in een enorme, asociale stilte. Want ik heb er geen antwoord op. Ik heb wel het gevoel dat ik er een antwoord op zou móeten hebben, het is immers mijn vak – mijn leven – om iets van boeken te vinden, maar toch komt er niets. Het voelt alsof iemand me vraagt een favoriet mens te kiezen. Maar met de een ga je koffiedrinken om eens goed over werkstress te klagen, de ander bel je op wanneer er iemand is overleden. Die ene vriendin zorgt ervoor dat je alles even vergeet en kan lachen en dansen, terwijl de ander je onverbiddelijk met de neus op de feiten drukt omdat dat de enige manier is om vooruit te komen. Met boeken, verhalen en auteurs is dat net zo. Het belangrijkste is het juiste verhaal op het juiste moment. Maar hoe je daar achter komt? Gewoon door te beginnen. Veel plezier met grasduinen door Hard//hoofd vandaag – er zit vast en zeker iets tussen wat perfect is voor deze dag. Liefs, Nora van Arkel Redacteur |