Beste lezer,

De ChristenUnie leed vorige week een forse nederlaag. De regeringspartij houdt na de verkiezingszeges van PVV, PvdA-GL en NSC drie zetels over. Waar komt dit verlies vandaan? En moet de ‘Gideonsbende’ de hand in eigen boezem steken?

Het christelijk-sociale gedachtegoed wordt binnen de CU geschraagd door een nieuwe opvatting over de relatie tussen politiek en Koninkrijk Gods. De aloude Twee-Rijkenleer, waarbij dat Koninkrijk iets toekomstigs is en politiek erop is gericht om de weg naar dat Koninkrijk in ieder geval open te houden, is vervangen door de gedachte dat ook de politiek dat Koninkrijk hier op aarde gestalte kan geven. Het heil krijgt dan van de weeromstuit een aardse dimensie, en de strijd voor het klimaat wordt dan minstens zo relevant als het aloude gevecht voor, bijvoorbeeld, onderwijsvrijheid.

Dat is ook de reden, denk ik, waarom CU-politici zo af en toe zo’n zalvende toon aanslaan. Als je ze hoort spreken, heb je geregeld het idee dat je niet met politici te maken hebt, maar met verdwaalde theologen, predikers van hoop en het goede en heel veel moois meer. Heel lief allemaal, maar ja: politiek is boren in hard hout. Dat boren, dat doen CU-politici zeker ook, maar de presentatie is vaak zo zweverig, alsof de partij een in de politiek verdoolde evangelische actiegroep is.