Met m’n hoofd in de wolken…
Goedemorgen A,
Teun en Jules zijn in de leeftijd dat ze de dagen enkel en alleen opdelen in ‘moet naar school’ en ‘hoef niet naar school’. Mijn vrouw heeft - zoals ze het zelf omschrijft - ‘rammende’ ADHD, waardoor ze in de blinde overtuiging is dat die ene keer dat ze al 5 minuten van tevoren klaarstaat heus haar garderobekast nog wel even helemaal opnieuw kan indelen. En dan hebben we nog twee honden (eigenlijk peuters in een berenpakje) die me, wanneer ik maximaal een minuutje naar boven ben geweest om iets te pakken, bij terugkomst begroeten alsof ze me een week niet hebben gezien.
Tijdsbesef is dus niet zo heel erg goed vertegenwoordigd in huize Meeuwis. En ik moet je in alle eerlijkheid bekennen dat ik er zelf ook mee worstel. Zo schreef ik je afgelopen vrijdag dat je deze woensdag al alles van me zou horen over wat en hoe en waar naartoe. Maar dat blijkt al die tijd al donderdag te zijn geweest. Niet vandaag, maar morgen dus.
Hoor jij het hier nog steeds als eerste? Absoluut. Krijg jij nog steeds als eerste de kans tickets te scoren in de pre-sale? Uiteraard.
Morgenochtend. Donderdag 20 februari. 10.00 uur. Zit er een mail van mij in je inbox. Met daarin onze bestemming, de datum én een pre-sale link. DAARMEE KUN JE DIRECT OM 10.00 UUR JOUW TICKETS SCOREN!
Tot morgen!
Groet,
| | |
P.S.: Omdat ik nog wat langer moet wachten voor ik eindelijk-eindelijk-eindelijk de volgende bestemming van mijn iconische-internationale-zalen-tour met jullie kan delen, ga ik ze hier thuis maar vast blij maken. Ik ga de jongens vertellen dat het op een dag is dat ze niet naar school hoeven. Manon dat ze nog zeeën van tijd heeft om haar koffer te pakken.En de hondjes…die vertel ik alvast dat hun lievelings oppassen in huis komen. Ik voorspel dat wanneer ik straks terugkom van een nu al onvergetelijke reis, ze me alleen maar beledigd aankijken waarom ik nu alweer in hún huis ben. En zo hoort het!
| | |
|
|
|
|