Beste John,

Wist je dat sommige walvissen geluid niet via hun oren waarnemen, maar via hun kaken?

Tandwalvissen zoals dolfijnen registreren geluid via de vetweefsels in hun kaken, in plaats van via hun gehoorgangen. Walvissen en dolfijnen zijn experts in het gebruik van geluid en sonar om te communiceren. Dit wordt echter moeilijker naarmate de hoeveelheid lawaai onder water toeneemt. Wij mensen veroorzaken steeds meer herrie in onze oceanen.

Elke dag reizen honderden transportschepen van en naar havens in de Europese wateren. Dat is een hoop luidruchtig verkeer! Schepen die met hoge snelheid varen veroorzaken veel onderwaterlawaai. Ook riskeren ze daardoor aanvaringen met walvissen, wat leidt tot onnodige stress, verwondingen en zelfs sterfte.

Deze prachtige dieren zijn afhankelijk van geluid om te overleven; ze gebruiken het om met elkaar te communiceren, een partner te vinden, voedsel te vinden, roofdieren te ontwijken, te rusten en door hun kostbare leefgebied te navigeren. Voor ons is geluid vooral gericht op een paar organen in ons hoofd. Maar waterdieren zijn ondergedompeld in geluid. Geluid stroomt bijna ongehinderd van waterige omgeving naar inwendig water. 'Horen' is een ervaring voor het hele lichaam.

Dus stel je voor dat je in een bouwzone woont... Je zou het volume zachter willen zetten om met je buurman te praten. Walvissen en andere zeedieren kunnen dat niet. Het lawaai in de oceaan is oorverdovend. Eén voordeel: in tegenstelling tot chemische vervuiling die soms eeuwenlang blijft hangen, of plastic dat duizenden jaren blijft bestaan, kan geluidsoverlast in een handomdraai worden gestopt.

IFAW werkt aan het zachter zetten van het volume in de oceaan – en we hebben je hulp daarbij nodig. We laten je binnenkort weten hoe je ACTIE kunt ondernemen om de walvissen te beschermen. Stay tuned!

Met vriendelijke groet,