| O God,
waarmee Gij mij niet verrast –
licht op het water, handen vol strelend licht,
bomen zachtmoedig ruisend in de wind,
een zwerm vogels hoog en geheimzinnig boven mij.
O God, geprezen zijt Gij
om de geur van lavendel,
de tederheid van een beginnende schemering,
de warmte van een paard,
openhartige bloemen zomaar op mijn weg –
traktaties van U,
blijken van uw genegenheid.
Als ík niet van geluk mag spreken.
- Hans Bouma | 