Loading...
| |||||||
Beste Cvandaag-lezer, Dertien jaar was ze, en net begonnen met de middelbare school. Naserry, een jonge meid die al tien jaar rondliep met een verbrande arm. Ze was één van de eerste patiënten op mijn afdeling, en lag precies in het hoekje waar je binnenkomt als je dienst begint. Ik zie het zo nog voor me, door haar plek op de afdeling was ze – eerst nog verlegen, maar al snel met een brede glimlach – een van de eerste gezichten die je begroet. Ik ben Boukje de Vries, verpleegkundige en recent een tijd vrijwilliger bij Mercy Ships. Mijn tijd op de Global Mercy in Sierra Leone zal ik niet snel meer vergeten. Aan boord werkte ik op de afdeling plastische chirurgie. | |||||||
Patiënten aan boord van de Global Mercy Een groot contrast Het verhaal van Naserry Haar schaamte merkte ik aan boord ook: in het begin was ze verlegen en na de operatie zag je dat ze last had van de grote verbanden aan haar arm en de pijn en jeuk die dit met zich meebracht. De therapie en wondzorg waren soms best wel even doorbijten. Maar gaandeweg werd haar lach groter en groter, en ging ze van een stil meisje naar de grootste kletskous die er is!⯠| |||||||
Boukje en Naserry Lessen voor het leven Ik denk nog vaak aan Naserry en gun haar de wereld! Ze is een prachtige jonge vrouw, en haar verhaal vertelt het verhaal van veel patiënten op de afdeling. Haar arm is weer functioneel maar zal altijd littekens houden. Daarover wordt aan boord vaak gezegd: ‘they will keep the scars, it will remind them that they are survivors'. De toekomst lacht haar toe: vol zelfvertrouwen ging ze naar huis. Word SHIPmate Dank u wel voor uw bijdrage! Boukje de Vries
Doe mee deze maand! Word nu SHIPmate en ontvang de Africa Mercy in bouwblokjes bij een bijdrage vanaf 10 euro per maand. | |||||||
|
Loading...
Loading...